Onderzoeker en docent dr. Jorcho van Vlijmen van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen onderzocht voor zijn promotie aan de Radboud Universiteit de onzichtbaarheid van schoonmakers.
Het centrale probleem is dat tienduizenden mannen en vrouwen die dagelijks in de weer zijn om kantoren, fabrieken, ziekenhuizen, scholen en hotels schoon te maken vaak letterlijk onzichtbaar zijn. “Deze onzichtbaarheid duidt soms op letterlijk niet gezien worden, maar is vaak ook een gebrek aan waardering. Opdrachtgevers zetten sterk in op efficiëntie. De onzichtbare schoonmaker is instrumenteel aan deze efficiency. ‘Schoonmaak is dirty work: werk dat noodzakelijk is, maar waar niemand zin in heeft. De dirty worker wordt daarom op afstand gehouden met behulp van een dirty work-stigma.’ “Schoonmakers vinden een schone plek belangrijk en investeren veel persoonlijke energie in het werk dat altijd onder tijdsdruk en vaak met onvoldoende middelen moet worden gedaan. Schoonmakers vatten bovendien het werk persoonlijk op. Ze creëren een eigen manier van werken, die vaak kenmerkend voor ze is en ze ontwikkelen de overtuiging dat niemand zo goed de ruimte kan schoonmaken als zijzelf.” Maar de schoonmaker ervaart in de omgang met de mensen voor wie hij werkt, te weinig erkenning.
Bij Klien staan onze mensen centraal.
